Coronasavar

Coronanın yarattığı zorunlu karantinada kitap okuma, haberleri izleme, internette dolaşma sıkıcı olmaya başladı.
Allah’tan küçük bir bahçem var ve orada kendimce bir şeyler yapmanın keyfini almaya başladım.
Arada bir de evime yakın olan “Karataş, Ekşili, Camili, Kömürcüler” köylerini arabadan çıkmadan dolaşır oldum.
İnsanların olmadığı yerlerde çıplak ayakla toprakta yürüdüm, yere uzanıp çiçekleri kokladım…
Baharın ılıklığı ile patlayan toprağın ve doğanın bütün canlılığı ile büründüğü yeşilin içimi ferahlatan kokusu, damarlarımda adeta coronasavar etkisi yarattı. 
Toprak…
Antalya toprağı…
Bitek,
Güleç,
Akdeniz güneşini emmiş bereketli topraklar…
Yüzyıllardır milyonlarcasını beslemiş ve halen de besleyen, yağmurla yıkanmış topraklar…
İşgallere, soykırımlara, yüz binlerin ölümüne yol açan topraklar…
Her karışında, “bin hikaye” barındıran bin bir çiçek kokulu topraklar…
İnsanoğlunun,
Bazen ağa gücüyle
Bazen işadamlığı zoru ile
Ve çoğunlukla devlet kurumlarının işbirliği ile hoyratça kullanılan, kimi zaman gasp edilen, kimi zaman üstüne çöreklenilen topraklar…
 
Hani derler ya “gözünü toprak doyursun” diye,
Sistemin egemenlerinin gözünü bu topraklar bile doyurmuyor…
İster feodal ağalar, ister kapitalist işadamları olsun fark etmiyor.
İnanılmaz bir hırs ile ormanlık ya da orman vasfını yitirmiş arazileri dönüm dönüm ellerine geçirmek için olmadık oyunlar, rüşvetler, adam dövmeler hatta kan dökmeler…
 
Bu köyler her karışında “toprağın bin hikâyesini” barındırıyor.
Bu öykülerde, bir yanda sermayedarlar, bürokratlar, jandarmalar…
Diğer yanda köylüler, onların nasırlı elleri ve haklı mücadelelerini destekleyenler…
Her adımda, karşımıza çıkan oyunların niteliği, tarih boyunca oynanan oyunların niteliği gibi.. Yani hiç değişmemiş..
Bin yıldır hep aynı hikâye,
Hep aynı kahramanlar,
Hep aynı mazlumlar ve hep aynı zalimler…
 
Ancak işin en acı tarafı, devletin hep güçlü olandan yana tavır alması.
Bir tek toprak öyküsü yok ki devlet, o hikâyede köylüden yana olsun…
Bir tek örnek yok ki devlet, toprağı ana belleyen insanlardan yana olsun…
Bir tek örnek yok ki devlet, toprağa sahiplenen köylüye zulüm etmemiş olsun…
Bir tek toprak öyküsü yok ki devlet, toprağı yağmalamak isteyeni cezalandırsın…
Bir tek örnek yok…
Kapitalist sermaye, siyasetçi, bürokrat üçlüsünün oynadığı “organize toprak oyunlarını” dinledikçe köylülerin direnişine saygı duyacaksınız…