BİNLERCE alemin rabbi olan Allah (CC), insanları da çeşit çeşit yaratmıştır. Fiziken, kısa, orta, uzun, siyah, beyaz olarak yarattığı gibi, geçim itibariyle de zengin, orta ve fakir olarak yaratmıştır. Ancak İslam dini buna bir hal çaresi bulmuştur. 1400 seneden beri İslam'ın tam yaşandığı yerlerde hiç kimsesiz bir canlı olmamıştır. Konumuzun da başlığı kimsesizlerin kimsesi olmaktır. Her şeyden önce herkesin kimsesi vardır, O da Allah'tır. Allah, toplumsal hayatımızın idame edebilmesi için bir içtimai düzen vermiştir. O da İslam dinidir. İslam alimleri İslam'ı iki cümle ile özetlemişlerdir. O iki cümle de şudur: Allah'ı ululamak ve Allah'ın mahluklarına şefkat ve merhamet. Öyle ise bir Müslüman bu iki görevi yapacaktır. Allah'a ibadet edecek ve mahlukatına şefkat edecektir. Herşeyi emrimize veren Rabbimiz bizim de onun emirlerini yerine getirmemizi ister. Yer, gök, ay ve güneş bizim için çalışmaktadır. Allah'ın bazı engelli kulları yeryüzü sofrasından yararlanamıyor. Hikmetinden sorulmaz, O sorgulanmaz.
İşte toplumda zengin, orta halli insanlar vardır. Hüküm makamında olan güçlü muktedirler vardır, onlar ne güne duruyorlar, veya herkesin kendi çapında yapacağı işler vardır. Toplumlarda fakir, miskin, mahrum, yetim, esir ve engelliler vardır. Yalnızlık Allah'a aittir. Bir insan yalnız yaşayamaz. İşte; yalnız, mahrum, bilinmeyenlerin kimsesi olmak ne kadar önemli bir şeydir. Rabbim Kur'an'da: "Onların malında dilenci ve mahrum olanların hakkı vardır" diye buyurur. Dinimizde zekat zaten farz kılınmıştır. Eğer zekat toplumun ihtiyacına yetmezse mecbur olarak mali yükümlülükler devreye girer. Fakirlik problemi iyi kötü çözülmüş olur. Ama toplumda miskinler ve mahrumlar vardır. Miskin ve mahrum toplum tarafından bilinememektedir. Onların halini ancak Allah bilir, böylelerinin kimsesi olmak elzemdir. Yoksa toplumun iflahı mümkün değildir.
Bilinmeyenlere, fakirlere, miskinlere, herhangi bir şarta esir olanlara, özetle muhtaç durumda olan can taşıyan bütün canlıların imdadına koşmak ve kimsesizlerin kimsesi olmak ne büyük bir şeydir. Ey kimsesizlerin Kimse'si, imdadımıza yetiş. Bizi kimsesiz bırakma!