Zaman bizim

Zaman Hep Aktı Geçti,
Kurudu Vakti Geçti,
Nice Han, Nice Sultan,
Tahtı Bıraktı Geçti,
Hayat Bir Pencereydi,
Her Gelen Baktı Geçti...
Yunus Emre
 
Hayat dediğimiz sadece yaş değil, yıllar değil, yaşadıklarımızdır. Dünya denilen yere geldik gidiyoruz. Hiç gelip de sonsuza kadar kalan olur mu? Gelip kalan yok. Siz hiç toprağa düşünce de kalkıp gelen duydunuz mu? Ben toprağa dalıp da geleni hiç duymadım. Niceleri geldi geçti, bugün hatırlayan yok. Dünya kimseye kalmıyor.
Hayatın tek gerçeği yaşamaksa eğer ve hayatın güzelliklerinde gizliyse gerçek mutluluk, o zaman her an yaşanmaya değer. Karıncaların dediğine göre; insan ölünce hikayesini en sevdiğine bırakırmış ve herşeyi unuturmuş. Hayatın hem almak hem vermek olduğunu bilmek yeter.
Hiçbir zaman etkisinden kurtulamadım, ne kadar uğraşsam da değiştiremedim dediğimiz şeyler vardır; buna kader diyoruz. Değiştiremeyiz...
Her zaman pes etmeden, vazgeçmeden, küçük de olsa bir umutla çözmeye çalıştığımız zorluklar vardır; buna da hayat diyoruz.
Benim öğrendiğim hayatın bize verdiği en güzel umut yarındır. Hayatın en güzel tarafı sevmek ve güzel konuşmaktır. Mutlu olmaksa bana göre; gönül almak, ince düşünmek, halden anlamak ve empati yapmakla beslenir.
Bütün değişenler arasında düşeni kaldırmak, ağlayanı güldürmek en sabit halimiz olmalı. Karşılık beklemeden. Orada bir yerlerde bir ağaç, sırf biz nefes alalım diye, hiç karşılık beklemeden sürekli oksijen üretiyorsa, biz de onu farkedelim, teşekkür edelim.
Sevgili dostlarım, bir ölümün, bir de kaybolan güvenin telafisi yok şu yalan dünyada. Birbirimizi sevelim, güvenelim. İşte geldik gidiyoruz. Bize ait olan tek seferlik bir ömür var elimizde. Ziyan etmeyelim. Güzellikler yaşayıp yaşatalım, güzel anılar bırakalım. Temiz yürekli, iyi niyetli, güzel dostlar biriktirelim ve gönlü güzel insanların gönlünde olalım.