Ayıp

Kahkahalarla gülmek?

‘Müsaitseniz’ olur çünkü.

Müsait, müsaitseniz.

Anlamı?

Hani Türk Dil Kurumu’nda karşılığı…

Siz onu anladınız.

Erkeklere gelince;

Gülmek?

Yakışık almaz.

‘O ne öyle, k…rı gibi’ algısı oluşur.

Karı karılığını, erkek de erkekliğini bilmeli…

Dimi ya?

….

Gülmek…

Sevmek…

Hatta ve hatta…

İstediğiniz birçok masum şeyi doyasıya yapmak…

Ne menem şeyse.

Ayıp…

Kanunen olmasa da kamuenayıp…

Hal halavat böyle olunca…

Ne içilen suyun, ne yenilen yemeğin, ne çekilen sevdanın tadı, tuzu da olmuyor…

En acı vereni de, psikolojik baskı sonucu güdümlenen beyninizin uyguladığı otomatik yasak…

                       …

Tüm bunlar yetmezmiş, alınan darbe azmış gibi, başka darbeler de alınır ki…

İflah etmez cinsinden…

Elektrikçiler;

‘’Kayıp-kaçak’’ kazıkçısı.

Bankacılar;

‘’Dosya masrafı’’ alıcısı.

Belediyeciler;

Kaldırımcı.

Politikacılar;

Kandırıkçı.

Aşıklar;

Elektrik alıcı, verici.

Sayın sayabildiğinizce…

Taa ki öz tükenene dek…

Kalmayınca öz, bitince ruh.

Sahteciliğe dönünce söz.

Olan oluyor…

Hırs oldu her bir yan.

Öfke oldu.

Kin oldu.

En sonunda patlamaya hazır bomba gibi oldu her bir fert.

Bir yanağın alı geçmeden, öbür yanak da yiyince hayat şaplağını…

Bir o yana…

Bir bu yandan…

…

Hane içi, ekonomik sıkıntılı.

Kapı önü, mahalle baskısı.

Sokaklar, yangın yeri.

Komşu ülkeler harp meydanı…

Olunca…

8 milyonu ruhsatlı…

Yani tıpış, tıpış doktora gidip antideprasan ilaç alanlar.

Ya doktora gitmeyenleler ve sayısı?

Bilen varsa beri gelsin…

Malum…

Neremiz ağrısa…Hastalığımız ne olursa olsun, anlatmaya pek meraklıyız..

Ammaa…

İş ruhsal rahatsızlığa gelince?

O’nu pek hastalıktan ve olağan saymayız…

Kol kırılır yen içinde hesabı kendimize saklarız…

Kan tükürür, ‘’kızılcık şerbeti içtik’’ deriz..

Neden?

Çünkü ayıp.

Çünkü;

‘’Kafadan kırık. Fıttırmış. Oynatmış.

Tırlatmış. Manyak. Çatlak. Delirmiş…’’

Daha neler neler kategorisine gireriz de ondan..

                         …

Kendimize ait olmayan yaşamlarımızın sonucunun faturası, yaşatanlar yerine yaşamak zorunda kalanlara çıkarılır da ondan…

Dert, Mazhar Osman yerine, Marko Paşa’ya da anlatılmaz. Anlatılamaz…

Çözüm olmadık şeylerde aranmaya başlanınca da…

Bulutlanır kafalar.

Siz sağ biz selamet hesabı…