Otelin Kedileri

Geçen hafta sonu Gloria Golf Resort Hotel’deydim. Bir dizi bilimsel toplantıyı izliyordum. Boynumda toplantıya katılanların hepsinde olduğu gibi kocaman bir kimlik asılı. Gazeteci olduğum belli değil.

Gazeteci olduğunuz belliyse sohbetin pek tadı olmaz da!

Bahçede kahve içiyorum. Masaların arasında kaplan yavrusu iriliğinde kediler dolaşıyor. Tüyler pırıl pırıl… Ceketinin sol yakasındaki isimliğinde Hasan yazan bir görevliye, “İyi bakmışsınız” diyorum. Kuru mamayla beslediklerini anlatıyor. Otelin bahçesinde üç yerde kedi evi varmış.

                                                *                        *                        *

Hasan kardeşim, elini kolunu oynatmadan konuşuyor, hatta parmakları birbirine kenetli ama anlatırken yüzündeki minik mimiklere engel olmuyor. Akşama kadar kedi sohbeti yapabilirsiniz, o derece sevimli. Bazı konuklar kedileri elleriyle besliyormuş. Onlara kızıyor, hayvanların beslenme düzenlerini bozuyorlar, masalara yaklaşmaya alıştırıyorlar diye… Kedi sevmeyen konuklar rahatsız olmasın diye bu defa hayvanları kovalamak zorunda kalıyorlarmış. Yüzündeki ifade, çocuğunun terbiyesini bozmaya yeltenenlere müsamaha göstermeyecek bir babanın sertliğinde. Biraz da kedilere çatıyor, “Bunlar da evlerine gitmiyor ki, hep insan arıyorlar. Yazın gündüz burada ya da sahildeler, gece de barlara takılıyorlar. Uyku da bilmiyorlar. Ne zaman uyuyorlar anlamıyorum ki” diyor. Suratında gerçek bir hayret ve onaylamaz ifadeyle…

                                                *                        *                        *

Otelin içinde geziniyorum, personelle hep kedi muhabbeti yaparak… Onlar da komik komik anlatıyor. Gülmekten karnıma ağrılar giriyor. Mesela bir kedi varmış, Robinson Club’da gösteri yapan animatör kızların beslediği… Yazın onların yanından asla ayrılmazmış. Kışın kızlar evlerine dönünce bizimki birkaç ay Gloria’ya konuk oluyormuş. Kızlar gelir gelmez, yine yüzünü gören cennetlik! Adını Robinson koymuşlar. İri yarı, bir parça da dayı bir kedi varmış, kedi evlerine uğramadığı gibi diğer kedilere de takılmıyormuş. Otelin girişindeki güvenlik kulübesinin civarında olmayı seviyormuş. Oraya bir minik barınak yapmışlar, yiyeceğini içeceğini de bırakıyorlarmış. Adını da ‘Güvenlik’ koymuşlar.

                                                *                        *                        *

Kediler ile binlerce konuğu, sorunsuz şekilde bir arada tutmak kolay olmasa gerek… Ama bu dünya hepimizin. O nedenle yolu yok, dostça yaşayacağız. Kedileri besleyen, sıcaktan soğuktan koruyan, aşılarını yaptırıp kimlik çıkarttıran; kısacası onlara sahip çıkan otel yöneticileri ile personelini kutluyorum. Kabul etmek lazım ki, kediler de otele neşe ve renk katıyor.