‘gazeteci Olunmaz, Gazeteci Doğulur’ Derler. Bu Söze Her Zaman İnanmışımdır. çocukluğumdan Beri; Gazetelerin, Gazetecilerin İçerisinde Büyümem, Belki De Bu Mesleği Seçmemde Etkili Oldu.
gerçi Gazetecilikten Başka Bir Meslek De Sanırım Yapamazdım.
çünkü Bu Meslekte 3. Kuşağım.
‘yerel Gazeteleri Kimse Okumuyor’u Değil, Tam Tersine Biz Gazeteleri Halka Ne Kadar Okutuyoruz’u Tartıştım Her Zaman.
günümüzde Gazeteler; Kopyala-yapıştır Mantığına Geçti. Masa Başı Bilgisayarcılık Yapmaya Başladı.
halktan, Vatandaştan Haber Vermemeye, Halkın Sorunlarını Gündeme Getirmeyi Bırakıp, Güçlünün Sesini Duyurmaya, Güçlüden Yana Olmaya çalıştı.
özellikle Yerel Gazeteler; Siyasetçinin Sesini Vatandaşa Duyurmak İçin Değil, Vatandaşın Sesini Siyasetçilere Duyurmak İçin Vardır.
hürses Gazetesi, Bugün 58. Yaşına Giriyor. En önemli Şey De, İlk Günkü çizgisinden Hiç Sapmadan, Daha Da Büyüyerek Yoluna Emin Adımlarla Devam Etmesidir. Hürses, Her Gün Dopdolu 16 Sayfasıyla; İddia Ve At Yarışı Bültenleriyle, Eğitim, Sağlık, Bulmaca, Kültür-sanat Ve Spor Sayfalarıyla Okuyucusunun Karşısına, Her Gün Yeni Bir Sınav Vermenin Heyecanıyla çıkıyor.
gazetedeki Bütün Haberlerin Noktasına, Virgülüne Dokunan Ben; Her Gün Sabah Gazeteye Geldiğim Zaman İlk Gazeteyi Okuyorsam, Akşam Evime Giderken, Sanki O Gazeteyi İlk Kez Okuyormuşçasına Yanımda Götürüyor Ve Evde Tekrar Okuyorsam.
bunun Adı Aşktır.
bunun Adı Meslek Aşkıdır.
genç Gazetecilere ‘ayak Kaydırmayı’ Değil, Bu Meslek Aşkını öğrettiğimiz Zaman, Gazetecilik Mesleği Daha Doğru, Daha Düzgün Ve Daha Güvenilir Bir Noktaya Gelebilir.
işte Bizler; Gazetecilik Mesleğinin İlk Kuralı, ‘ayak Kaydırmak’ Değil, Aşk Olduğu Bilinciyle Yola çıkıyoruz.
hürses, Her Gün Bu Aşkla Evlerinize Giriyor, Ofislerinize Ulaşıyor.
nice 58 Yıllara…