Ruhumuz çoğu zaman geçmişi bir kenara bırakmayı arzular. Bilindiği gibi bütün insanlar çoğunlukla benzer koşullar altında dünyaya gelirler. Ancak kişilik kazanmaya başlayıp, materyali çözüp, özgür seçim boyutuna geldikten sonra bazı idealler ve bakış açısı değişir. Değişim gösterir. Aynı hataları yapma döngüsü geçmişe hapsolmaktır. Değişim nerede kaldı? Hayat: alınan dersleri deneyimlerle, deneme yanılma biçiminde bize sunan bir öğrenim kurumudur.
Ruhun zaman zaman dinlenmeye arınmaya ihtiyacı vardır. Olumsuz olaylardan sıkılıp bir nefes alma ihtiyacı doğar. Bu durum kendini en çok kırgınlıklarda gösterir. Kırılan ruh yorulmuştur. Bu farklı olguyu karşıdaki kişi ya da kişiler fark etmezler, hissetmezler veya anlamak işlerine gelmez. Sonra hayat kırgınlıklarla öylesine devam edip gider. Dostlukların değeri eksilir. Tam da bu an ruhun yaşananları gözden geçirmesi ile nasıl yorulduğuna baktığı andır. Hangi dersleri geride bırakıp hangilerini yeniden almak gerektiğine bir göz atmak gerekir. Başarılı olunduğunda ruh yeni dersleri almaya hak kazanır. Kırgınlık ne olur peki? Kırgınlık küstükten de önemli olduğu için birisini görme isteğinden de daha önemlidir. Kırılan artık görmek bile istemez. Karşıdaki anlamaz anlamak istemez ama yürek eskisi gibi değildir artık. Kırılan ruhlar eskiyi bırakıp önüne bakar.
Ruhların yolculuğu sırasında tecrübelerini hayata geçiren kişiler verilen tüm dersleri alırlar. Hayatı öğrenmeye yardımcı olabilecek herhangi bir konuda yaşam tecrübeyle sabitlenir. Bu bakış açısında mükemmelliğe ulaşmak ve karma borçlarını ödemek için gerekli dersler alınmıştır.
Geçmişten ders almak istemenin bir çok sebebi vardır. Geçmişteki hataları bugün tekrarlamamak, tecrübeler edinmek, kişinin kendini güçlendirmesi ve dünyada alınabilecek diğer dersler konusunda bilgi sahibi olmak.
Ruhu yenilemenin yolları başkalarına yardımcı olmak, öğreten olmak, pozitif enerjiye, ışığa ya da bu gezegene hizmet etmek.
Artık anlamalıyız ki zorlu koşullar yüzünden Dünya Evren’deki en önemli eğitim alanlarından biridir.
Dünyada öğrenilen her ders ruhun dinginleşmesine hizmet eder ve sevgiyle ilişkilidir. Küskünlük gider ama kırgınlık kalır. Küsmek başka kırılmak başka sevmek başkadır.