Eksik çok…
Maç başı konsantrasyon yine YOK…
Sezonun çoğunu kenarda bekleyen oyuncular sadece oturup beklemişler…
İlk yarı rakip forvetin Bahadır’ı hırpaladığı anlarda hakem ortalarda YOK..
Kaleye gelen her isabetli şut ağlarda gördük…
Şapkadan çıkan tavşan misali her maç olmayacak iş bizi buldu 2 füzeyle rakip golleri bulunca ne olduğumuzu şaşırdık.
Yine konsantrasyonumuzun zayıf kaldığı anlarda yediğimiz gol sonrası oyuna verdiğimiz reaksiyon geçte olsa bizi oyunda tutmaya çalıştı.
İkinci yarı rakip bizim sahamıza bile geçmezken kontradan 3. Golü kalemizde görmek maalesef maçı kopardı.
Rakibin sert futbol oynadığını biliyorduk ve beklediğimiz gibi de oldu özellikle hücum hattı ilk yarı Bahadır üstünden çok yıprattı. İkinci yarı Veysel’in stopere geçmesiyle bu sertliğe bir nebze de olsa cevap verdik ama yetmedi ve izlerken hissettiğimiz de yetmeyeceği çok net gözüküyordu.
Hedefsiz yaşamak hayatın en zor sınavı, bir amacın olmadığı sürece ne odaklanabiliyorsun ne hırslanabiliyorsun.
Önümüzde ki haftalarda zor fikstüre rağmen bu takım ihtiyacı olan puanı alır sıkıntı yaşamaz ama olan bizim futbol keyfimize olur.
Son söz; gençleri kazanalım, kenarda ki oyuncuları kazanalım ama biraz da bu oyuncularda kazanmanın isteğini hırsını görmek gerekiyor. Takım olarak hedefimiz olmasa da bu futbolcuların seneye takıma girebilmek için kendi hedefleri olmalı ve buna göre o sahaya çıkmalılar.